Ja hoor, twee rode remlichten, ik sta weer stil, op de A1. Terwijl ik op de linkerbaan metertje voor metertje opschuif, zie ik rechts van me drie bedrijfswagens waar ik graag even bij stilsta.
Op de eerste bedrijfswagen staat met grote letters NoName Facilities. NoName? Een wonderlijke keuze, vind ik. Ik probeer me voor te stellen hoe dat is gegaan. Iemand start een bedrijf met ‘facilities’, gaat naar de Kamer van Koophandel en moet dan zijn bedrijfsnaam opgeven. Ja jemig, bedrijfsnaam? Nee, ik heb nog geen naam. GeenNaam, nou doe dat dan maar. Maar wel in het Engels natuurlijk, dat klinkt interessant.
Even later rij ik stapvoets langs een rode bestelauto van Max Tak, boom & tuinverzorging. Ik schiet in de lach, denk aan andere bedrijfsnamen waar de naam van de eigenaar wel heel eigenaardig aansluit bij het werk van het bedrijf: Edwin Kist uitvaartverzorging, Beenhakker revalidatiematerialen en oogarts I.C. Notting.
Hans Prummel, eigenaar van De Naamafdeling, vindt dat een slim gevonden merknaam op originele wijze iets vertelt over het aanbod, onderscheidend is, meerdere lagen kent en eventueel ook nog een kwinkslag bevat. Bijvoorbeeld: Eau Eau Den Haag, een bedrijf dat flessen, karaffen en glaswerk verkoopt om op een sjieke manier kraanwater te serveren. Andere voorbeelden zijn: zeilmakerij Bootkapje, meubelstoffeerderij De Stofwisseling en patatzaak Hans en Frietje. En dan hebben we de allermooiste nog niet eens genoemd: pedicurepraktijk Bel me Teen.
En dan hebben we de allermooiste nog niet eens genoemd: pedicurepraktijk Bel me Teen.
Intussen kruip ik langs een grote vrachtwagen. Nergens een bedrijfsnaam, nergens een logo, alleen linksboven op het witte doek de tekst: Liebe für jeden, hass für keinen. Hier word ik stil van. Wat een prachtig statement, en dat op een vrachtwagen. Wat ‘bezielt’ de eigenaar om voor deze tekst te kiezen? De vrachtwagen rijdt me als een witte vredesengel voorbij, de boodschap blijft hangen. Liefde voor iedereen, haat voor niemand, van wie is deze uitspraak?
Op internet zoek ik later de herkomst van de uitspraak op. Het is het motto van de uit India afkomstige moslimgemeenschap Ahmadiyya Moslim Jamaat. In Duitsland heeft deze geloofsgemeenschap ongeveer 35.000 leden. ‘Wees nederig in geest, vriendelijk, zachtaardig en toegeeflijk, leef met iedereen mee en wens hen het goede’, zegt de stichter van deze gemeenschap. Zij staan voor de vreedzame islam en zoeken de dialoog, ook met andere geloofsrichtingen. Ik lees op Wikipedia dat de ahmadimoslims in andere delen van de wereld tot op de dag van vandaag worden vervolgd door moslims die hardere lijnen volgen. Gek toch dat je met zo’n vredelievende boodschap en zo’n liefdevol motto zo’n haat kunt oproepen. Mooi dat deze witte engel deze levensles met zich meevoert. Een geschikte plek ook voor deze boodschap want: de geest staat nooit in de file.
Ben Tekstschrijver
Sta jij in de file wel eens naast een auto waar je graag even bij stilstaat? Maakt jouw geest kilometers als jouw auto geen meter vooruitkomt? Deel je file-ervaringen hieronder. Leuk!
Bijna 1000 lezers gingen je voor.
Ben Tekstschrijver blogt ook op Zorgkaart Nederland, Mijnkwaliteitvanleven.nl, Taalvoutjes (Paus op non actief I Pferdreiten), Schrijven Online, D!scura, Nijkerk Nieuws en Aanlegplaats: thuishaven voor blogs vol literair talent en ook op Aanlegplaats: Ben de Graaf, het interview en De vangst van Ben de Graaf.
Ben, een mooie gedachte…
Je zou kunnen zeggen dat dit aardig aansluit op de Passion van donderdagavond 29 maart jl. waar men het lijden van Jezus uitbeeldde en met name vele goede denkwijzen en gedragspatronen noemde (Noraly Beyer heeft ons op een bijzondere wijze veel laten horen waar wij niet omheen kunnen).
Zo maar even een gedachte die een mooie aanvulling zou kunnen zijn op je ‘liefdevolle boodschap om de paasdagen mee door te komen’.
Zo genereert de ene mooie gedachte de andere. Dankjewel voor je aanvulling Jaap.
Hi Ben,
De geest staat nooit in de file; mooie slotzin, man. Maar …. van sommige mensen denk je wel eens dat hun geest constant in z’n achteruit staat, van weer anderen vermoed je dat er geen beweging meer in te krijgen is en er zijn er zelfs bij die je een spirituele APK cadeau zou willen doen. Maar verder … gewoon achter aansluiten, zou ik zeggen. Komen doen we er wel.
Hi Ad,
Jouw geest heeft met het schrijven van je reactie in ieder geval niet stilgestaan. Volgens mij heb jij de ‘spirituele APK’ net achter de rug. Dankjewel voor je reactie.
Tja, als ik de kleinkinderen heb thuisgebracht in de Bilt, kom ik op de terugweg altijd over de Soestdijkseweg in Bilthoven, waar ik zal stoppen als ik een vertrouwenwekkende hypotheekadviseur zoek: HypoTakeCare.
Daar geloof ik toch meer in dan in Jazeker de Hypotheker…..
De HypoTakeCare, ook geschikt voor diabetici….
Grappig, Ben, hoe jou in de file andere zaken opvallen dan mij treffen. Ik kijk graag in onze achteruitkijkspiegel en zie dan allerhande naambordjes, geliefden van de chauffeur, geplaatst op het dashboard van de huiskamer die menige vrachtwagen is: Natasja, Sem en Christel. Of: Lorraine, Eline, Jess en Ludo (de hond?). Je zou denken dat de chauffeur de bordjes zou omdraaien, zodat híj aan zijn dierbaren herinnerd wordt. Maar nee, wij, ík moet ze lezen. Misschien zou het hem teveel afleiden? Al dat moois dat hij thuis heeft zitten. Het ontgaat mij ten enenmale wat het doel van die bordjes is. Moet ik denken: goh, wat fijn dat de chauffeur van de NoName (wat heet!) vrachtwagen spil is van een warm en betrokken gezin? Heeft zij op de salontafel zíjn naam staan? Voelt hij zich daardoor minder eenzaam? Is het om zijn collega’s te laten weten dat hij geen gesjochten jongen is? Ik kijk in een spiegel vol raadselen. Misschien moet ik meer naar voren kijken zoals jij, Ben, maar daar wacht me ook de opperste verwarring, begrijp ik. Het heeft vast met ouder worden te maken, dan kijk je ook meer achterom dan vooruit. Er is ook meer achterom. Niet dat dat helpt e.e.a. te duiden want, zoals mijn levensmotto luidt: niet het vele is goed maar het goede is veel. Ik blijf het herhalen, Ben (waar doet dat me nou weer aan denken?)
Hi Annelies,
Niet het vele is goed, maar het goede is veel. Die zou ik ook graag een keer op een vrachtwagen zien. Of in mijn achteruitkijkspiegel.
Hallo Ben,
Weer een mooie colum! Ik sta niet veel in de file, want ik doe vrijwel alles op de fiets. Maar als ik eens in de file sta, dan proberen we altijd leuke zinnen te maken bij de kentekens. Zo had ik een auto met kenteken 05-KTK-07. Hiervan hadden wij gemaakt: 5 Kinderen Te Koop van 7 (jaar). Of mijn vader: 01 -SH-ZG: nummer 1 Slecht Horend Zeer Gevaarlijk. Soms kom je tot heel leuke vondsten en je onthoud je eigen kenteken zo veel makkelijker.
Op die manier is even stilstaan in de file leuk, helemaal als je afkortingen gaat verzinnen die passen bij de situatie als iemand weer eens iets doet dat niet onder het motto “Heer in het Verkeer” valt.
Hi Hildy,
Inderdaad een mooie manier om je kenteken te onthouden. En de afkortingen die je verzon bij automobilisten die de titel ‘Heer in het Verkeer’ niet waardig zijn, hou ik graag van je tegoed.
Van der Scheur van deur tot deur, vond ik altijd een mooie. En die van de Freesmij: Frees niet, dat doen wij wel.
Zaterdagochtend reed ik langs deze vrachtauto die bij een sjiek restaurant stond geparkeerd. Op de auto de tekst: ‘Onze service bietje meer’, met een grote foto van ontspruitende bieten ernaast. Meteen vol in de fietsremmen en de mobiel uit de tas gevist om dit bijzondere slogan-exemplaar vast te leggen. Ik had niet in de gaten dat de chauffeur nog achter het stuur zat.
Hij opende het raampje met een gezicht waarop ergernis te lezen was. ‘Vanwaar maakt u een foto van mijn auto, als ik vragen mag?’ vroeg hij met heerlijk Brabantse tongval.
‘Gebeurt dat dan niet vaker?’ walste ik over hem heen. ‘Vanwege het bietje!’ riep ik enthousiast.
‘Wat is daarmee?’ vroeg hij.
Pijnlijk moment. Was het de moeite waard om hem de grap op zijn eigen auto uit te leggen? Iets zei mij dat de jongeman niet een toonbeeld van een verlichte geest was.
‘Niet belangrijk,’ zei ik, ‘geniet een bietje van je dag.’ Toen ging ik er maar gauw van tussen.
Wat leuk. Sinds het blog ga je blijkbaar vol in de fietsremmen om een mooie slogan op een bedrijfswagen op de foto te zetten. Met alle misverstanden van dien…