Lieve moeder,
Een godswonder, dat is het. Dat ik je nu – 2 oktober 2020 – nog een brief kan schrijven voor je 93ste verjaardag. Een jaar geleden was dat onvoorstelbaar. ’t Is ‘buuten- en buutengewoon’.
Een jaar geleden – twee dagen voor je verjaardag – viel je. Je brak je heup. Om Mark Rutte te citeren: daar heb je geen actieve herinnering aan. Niet erg, sommige dingen kun je maar beter vergeten. Je werd opgenomen in ziekenhuis St. Jansdal in Harderwijk. Je was sterk genoeg om geopereerd te worden. Na de operatie was je ziek, zwak en misselijk. Dat werd er niet beter op toen je je verslikte in een slok karnemelk. Je kreeg longontsteking, koorts.
Zou je het ziekenhuis nog wel uitkomen? Zus Mieneke zat een van die avonden naast je bed. Ze las je favoriete psalm voor en vroeg – in de Tale Kanaäns – ‘of je bang was de HEERE te ontmoeten’. Eigenlijk vroeg ze of je bang was te sterven. ‘Nee,’ zei je toen, ‘bang ben ik niet, maar een beetje spannend vind ik het wel.’
‘Maar weet je,’ vervolgde je levenslustig, ‘je hoopt toch altijd maar dat je nog een poosje mag blieven.’
Je kwam weer op het zorgerf, maar je lag veel op bed, werd zwakker en zwakker. Rond Sinterklaas kreeg ik een telefoontje van verzorger Marinus. Hij raadde ons aan die avond nog bij je langs te komen, hij had de indruk dat ‘het leven uit je weggleed’. Je sliep veel, je adem stokte, je at nauwelijks meer. Je dronk alleen zo nu en dan een kopje aangedikte thee.
‘Hoelang kan het nog duren?’ vroeg ik. ‘Een paar uur, een dag, een week?’
‘Nou, in ieder geval geen week,’ schatte Marinus in.
Moeder, ik bewonder je levenslust en levenskracht. Ik prijs me gelukkig met zo’n voorbeeld.
Verdere behandelingen werden stopgezet. We namen afscheid van je. De bruiloft van onze jongste dochter een paar weken later zou je waarschijnlijk niet halen. Maar je verraste ons: je haalde de bruiloft, de kerst, zelfs 2020. En wonder boven wonder: de koorts zakte, en dat terwijl de behandeling gestopt was.
Eigenlijk was je niet ziek meer, wel ontstellend zwak. Na tien minuten op de stoel was de koek op. We bedachten een plannetje. Marinus reed je naar de huiskamer. Tijdens het eten. En wat stond er op het menu? Pannenkoeken! Je lievelingskostje. Je at ineens een halve pannenkoek op. We waren bang dat je maag dat niet aankon, dat je ‘de winst’ weer zou uitspugen. We vroegen of je genoeg had gehad, je zei: ‘Amper an.’
Pannenkoeken werden je medicijn. Je at ze elke dag. Kreeg weer een bolle toet. Begon weer te babbelen met al die gezellige mensen in de huiskamer. En nu? Je bent sterker en scherper dan een jaar geleden. Je hebt zelfs nieuwe informatie in je geheugen opgeslagen: Kaj, de naam van je achterkleinzoon. We hebben samen met je kleinkind en achterkleinkind de ‘viergeneratiefoto’ gemaakt. Onbetaalbaar.
Moeder, ’t is buuten- en buutengewoon. Ik bewonder je levenslust en levenskracht. Ik prijs me gelukkig met zo’n voorbeeld.
Je oudste kiend
Veel mensen kennen je en hebben mooie of karakteristieke verhalen over jou. Het zou mooi zijn als ze deze brief hieronder willen aanvullen met hun verhalen. Dan kunnen we deze een keer aan je voorlezen.
Bijna 1000 lezers gingen je voor.
Ben Tekstschrijver blogt ook op Zorgkaart Nederland, Mijnkwaliteitvanleven.nl, Taalvoutjes (Paus op non actief I Pferdreiten), Schrijven Online, D!scura, Nijkerk Nieuws en Aanlegplaats: thuishaven voor blogs vol literair talent en ook op Aanlegplaats: Ben de Graaf, het interview en De vangst van Ben de Graaf.
Prachtige blog. Van harte gefeliciteerd.
Wat een mooie brief en wat vond ik het fijn dat Kaj en oma elkaar konden ontmoeten. Zo bijzonder om mee te mogen maken. Toen hij bij haar op schoot zat zei ze: “Dag lief jongetje, hier is je oma” waarna ze hem een kus op zijn hoofd gaf. Een moment dat ik (hopelijk) nooit zal vergeten!
Hoi Ben,
Een schitterend verhaal, ook met de eigen spreuken erbij.
Succes.
Groetjes Bert.
Van harte gefeliciteerd, Ben. Wat een mooi geschenk, dat jullie nog zo van haar mogen genieten. Hopelijk nog vele momenten.
In één woord: prachtig!
En van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je moeder.
Wat heb je er weer een pracht verhaal van gemaakt Ben. En wat een mooie sterke vrouw is je moeder toch. Gefeliciteerd!!
Fantastisch Ben, weer mooi geschreven. Van harte gefeliciteerd met je ‘lieve moedertje’ , dat je nog veel met haar mag genieten en mooie momenten met haar zal hebben!!
Gefeliciteerd Ben en wat een bijzonder mooi verhaal.
Geweldig om te lezen hoe je moeder weer is opgekrabbeld, hoop dat jullie nog lang van haar mogen genieten.
Heel mooi, Ben! En heel herkenbaar. Afgelopen zondag kreeg mijn moeder van bijna 80 (een ‘jonge blom’ vergeleken bij die van jou 😉 een herseninfarct en krijg je ook ineens een heel ander verhaal. Gelukkig gaat het weer goed overigens.
Hartelijk gefeliciteerd! En mooie foto met de 4 generaties.
Ben,
Je hebt er weer een prachtig stukkie van gemaakt.
Echt een mirakel dat ze er weer zo bovenop is gekomen.
Ik hoop dat we gauw weer kunnen beppen bij het koffieapparaat!
Groet
Mooi Ben❤
Gefeliciteerd, Ben. Is dat alweer een jaar geleden? Mijn vrouw en ik hebben van half tot eind september zo’n periode van: ‘mijn vader zou vandaag 104 geworden zijn’ – ‘dit was de trouwdag van jouw ouders’- ‘Jeetje, is mijn broer nu al weer acht jaar dood?’ Wel een stuk of vijf, zes momenten van even stilstaan bij de dood. En het leven natuurlijk! Eigenlijk zou je het leven van je moeder elke dag moeten vieren. Maar stiekem verdenk ik je daar toch wel van!
Van harte gefeliciteerd met je lieve moedertje Ben. Bijzonder verhaal en een prachtige foto erbij.
Bijzonder dat de teksten over je moeder me altijd weer ontroeren, Ben. Het komt omdat de liefde er als het ware vanaf spat. Dat je nog maar heel lang van haar genieten mag. En zet vandaag de bloemetjes in Putten maar flink buiten. Van harte gefeliciteerd.
Hans, wat een warme woorden, dankjewel. En we hebben de bloemetjes buiten gezet in Putten. Ik was bij haar vanmorgen. Het was rond 12:30 uur, de lunch stond op het punt te beginnen. Voor de derde keer bood ze me een van de drie dozen Merci-chocolaatjes aan die ik haar daarnet cadeau had gegeven. Ik had voor Merci gekozen om ‘uit te delen’, want dat is wat ze het liefste doet. Het was natuurlijk niet de bedoeling dat ze die Merci dan linea recta weer aan mij mee zou geven. Het kostte de nodige overredingskracht om haar daarvan te overtuigen.
Ik heb haar ook bovenstaande brief voorgelezen – een bijzonder moment.
Ineens zegt moedertje: ‘Wat zal ik voor je inschenken, een borreltje.’
Natuurlijk weet ik dat ze op haar kamer geen minibar heeft, maar ik wuif mee met het riet.
‘Nou ma, laten we dat maar niet doen, ik vind het nog een beetje te vroeg voor een borreltje.’
‘Ach lieve jongen’, zegt ze, ‘dat lust je best…’
Ze is nu 93 en het geheugen laat haar in de steek, maar haar kern is niet veranderd. Die is nog net als vroeger.
Van harte gefeliciteerd met je moeder. Wat een prachtig en ontroerend verhaal Ben!
Van harte gefeliciteerd met je moeder, Ben. Mooi dat levenskracht iets is dat, naast ebben, ook kan vloeden. Ik hoop dat ook voor mijn eigen moeder mag gelden. Morgen neem ik een pannenkoek voor haar mee!
Oogjes op sap Ben. Mooi dat jullie dit nog mogen beleven.
Buuten- en buutengewoon mooi geschreven, van harte gefeliciteerd met jullie moeder, groot- en overgrootmoeder. Ik wens voor haar en jullie dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten.
Wat een ontroerend verhaal en wat een prachtige foto, gefeliciteerd met je moeder die ik 1 keer mocht ontmoeten en die mij zo aan mijn moeder deed herinneren!
Een buutengewoon bijzonder verhaal Ben. Gefeliciteerd met je moeder.
Wat een mooie blog, Ben. Ontroerend. Geniet nog van je moedertje.
Prachtig mooi geschreven en zo herkenbaar haar uitspraken erbij.
Mooie brief aan je moeder Ben. En allemaal gefeliciteerd met dit bijzonder mooie mens.
Jouw brief aan je moeder ontroert mij.
Wat prachtig opgeschreven met zoveel liefde erin.
Gefeliciteerd.
Prachtig Ben, gefeliciteerd met dit buutengewone, lieve mens! Wat een wonder dat ze weer zo opgeknapt is. Geweldig wat een pannekoek kan doen!
Gefeliciteerd Ben
Het is ontzettend bijzonder dat jullie de 93ste verjaardag van jullie moeder kunnen vieren!
Volgens mij had niemand verwacht dat ze er weer bovenop zou komen. En toch is ze daar met haar sprankelende en liefdevolle ogen op haar 93ste verjaardag! En meer dan dat; ze geniet van elk moment, geeft liefde en aandacht aan de mensen om haar heen.
Wat een levensvreugde en energie!
Wat een mooi aangrijpend blog Ben
Heb er weer van genoten, herinneringen komen weer boven aan de Weldammerlaan.
Ik ruik de pannenkoeken nog die je moeder wel eens bakte voor ons 😉😉
Wat mooi dat je moeder nog die tijd van leven gekregen heeft Ben. Fijn dat zij door jouw verhalen ook nog zoveel mensen bereikt. Zegen en zegen.
Van harte gefeliciteerd met je lieve moedertje, Ben! Wat heb je toch een iezige lieve brief voor haar geschreven. Daar krijgt ze vanbinnen ongetwijfeld een heel warm geveul van. 😉
Je moeder is inderdaad een groot voorbeeld. Als iedereen toch zo was als zij, dan hadden we geen oorlog en narigheid!
Heel bijzonder dat jullie deze dag weer met haar mogen vieren, met vier generaties deze keer! Een prachtige foto. Zeker iets om dankbaar voor te zijn!
Ontroerend mooi Ben
Gefeliciteerd met de verjaardag van je moeder. Ik zal de chocolaatjes die ik wel eens van haar kreeg nooit vergeten.
Gefeliciteerd met de 93ste verjaardag van je moeder. Wij ontmoetten elkaar vaak op het Kerkepad als ze langs fietste. Wanneer wij elkaar groetten dan bleef ze maar zwaaien en draaide zich op de fiets al rijdend om zodat ze mij kon blijven zien. Op een gegeven moment durfde ik haar niet meer te groeten omdat ik bang was dat ze al zwaaiend van haar fiets zou vallen. Heel leuk dat het beter met haar gaat en laten we hopen dat ze 100 wordt.
Mooi geschreven weer Ben.
Dat je nog maar vele jaren een verjaardagscolumn mag schrijven voor en over je moeder ❤
Buutengewoon mooi stukkie Ben…en dat ze nog maar even mag blieven!
Prachtig stukje ! Wat fijn dat ma nog bij jullie mag zijn. Voor mij een lieve vrouw en een groot voorbeeld van liefde en het goede in deze wereld ! Geniet van van jullie samen zijn .💞💞
Ben, gefeliciteerd met zo’n moeder. Jammer dat ik haar in de Hoevelakense tijd niet gekend heb. Het is een bijzonder mens. En je bent een bijzondere zoon voor haar. Pannenkoeken doen wonderen. Dat merk ik ook.
Wat een mooi verhaal! Een pareltje tussen wat er zoal de wereld in geschreven wordt. Bijzonder. Koester de momenten met je moeder, want ze is een ‘mensje van de dag’, ondanks haar levenskracht.
Prachtig! En dat jullie nog maar veel moois kunnen delen.
Wat een bemoedigend verhaal over je moeder Ben. Juist op deze dag raakt het me extra diep, omdat mijn 87-jarige vader vandaag is verhuisd naar de gesloten afdeling van het verzorgingshuis waar hij jarenlang vrijwilliger was. Zware dementie maakt dat hij niet langer thuis kan blijven wonen. Ik hoop zo dat hij daar zijn draai vindt en op zijn manier nog van het leven kan genieten.
Net zoals jouw moeder dat op 93-jarige leeftijd ook nog doet. Gefeliciteerd en koester jullie mooie tijd samen!!
Brief aan mijn moeder…je mooiste tekst ooit. Gaf tranen, wat lief van jou geschreven, hartelijk en op de ziel van het leven. Nergens bedacht of gekunsteld. Zo is schrijven als het uit het hart komt. Echt is het. Mooi man, lieve zoontje van je grootse moeder.
Een blog die goed doet.
Mooie brief. Ik ken je moeder ook al bijna 30 jaar als tante Marrie, altijd vriendelijk en aardig. Ooit wel eens bij haar in huis geweest, kan wel 20 jaar geleden zijn, maar dat ik het nog weet zegt genoeg. Mooi om vier generaties te zien.
Het is een mirakel en een spektakel. Je weet niet wat je leest, kan hier met Roozenbooms taalgebruik nog aan worden toegevoegd.
Van harte gefeliciteerd met de verjaardag, Ben en (via Ben) tante Marrie zelf.
Pannenkoeken en liefde zijn het beste medicijn!!💖
In jouw reactie op een reactie op je blog lees ik dat je gisteren op verjaarsdagsvisite bent geweest.
Dat moedertje-lief je zelfs een borreltje aan heeft geboden.
Geruststellend om te lezen dat het coronavirus haar verjaardag niet heeft verstierd.
Je blog geeft prachtig weer welk een bijzonder levensjaar je moeder heeft beleefd.
Daar waar in december 2019 het vlammetje niet meer levensvatbaar oogde en langzaam leek te doven, heeft datzelfde vlammetje zich in 2020 weer op weten te richten tot een krachtige vlam die verbindt en liefde geeft.
Gefeliciteerd met zo’n moedertje en met haar 93ste verjaardag!
Een hartverwarmend verhaal met blijvend positief gevoel. Ben, dank je wel!
Wat een prachtige ontroerende brief Ben! En zo herkenbaar… Een dagje later, maar alsnog van harte gefeliciteerd!
Prachtig verhaal Ben … buitengewoon mooi.
Prachtig! Wat heerlijk om te lezen!
Het lachende vrouwtje noemde ik haar altijd in mijn gedachten, als ik haar al zwaaiend op de fiets tegenkwam op het Kerkepad.
Wat een lief en ijzersterk mensje is dat toch. En wat een enorme levenslust…
Mooie foto en verhaal om in te lijsten.
Wat ongelooflijk mooi omschreven Ben.
Nog van harte gefeliciteerd, en we hopen samen nog een tijd van haar te mogen genieten.
Groet,
Bertina
Wat een prachtig verhaal, vooral omdat het echt is. Wat mooi om zo haar verjaardag te mogen vieren; vol dankbaarheid! Ik hoop dat ze nog een poosje mag blieven.
Wat ziet ze er nog goed uit. Ze heeft al een hele geschiedenis achter zich. Niet van jaartallen maar van: zaaien en maaien, van snoeien en bloeien. Wat een machtig mens.🌹👍
Prachtig Ben, dit moet je heel goed bewaren.
Zelf heb ik alleen mijn moeder nog, ze is 91 geworden in augustus en zit in een verzorgingstehuis.
Mijn vader is overleden op 66 jarige leeftijd, zijn oudste en 1e kleinkind was 3 weken oud toen hij stierf (mijn 1e zoon Vincent).
Mijn moeder moet van haarzelf elke dag wandelen en minstens 1 uur,( ze vergt wel eens teveel van haarzelf) ze komt uit een gezin van 15 kinderen en ze heeft alleen haar jongste broer nog die is in juli 80 geworden.
Ik hoop dat mijn moeder nog een aantal jaartjes bij ons mag blijven.
Groetjes Duwie
Prachtig verhaal
en wat een vrouw jou moeder
Gefeliciteerd
Dank Ben, wat mooi! En van harte gefeliciteerd!
Leuk het the lezen hier in Canada! Mooie photo!
Prachtig Ben. Ongelofelijk na afgelopen jaar, zo bijzonder geniet van deze extra tijd ! ❤️
Gefeliciteerd. Prachtige foto!
Zo’n lieverd jullie moeder, een groot hart voor een ander ❤
Wat een ontzettend lieve blog en mooie foto. Gefeliciteerd met jullie moeder, oma en overgrootoma. Een geweldig mooi mens!
Liefs,
Dewy
Wat kan ik nog toevoegen? Als alles is gezegd, bedacht en geschreven. Jouw moeder is oud, maar der dagen nog niet zat. Ik gun haar nog vele dagen met haar schrijflustige kiend.
I loved how the panekoeken had such a positive impact on your Mom’s recovery and happiness in life. I too have fond memories of my Mom growing up and the joy panekoeken had in our lives. Just days before your post, I said to my husband Simon that next time our grandson comes for a visit, I was going to teach him how to make panekoeken. He is not two yet but I have been teaching him how to cook and bake science he has been 8 months old. I will always think of you mother from here on in each time we make them.
Greetings from Canada
Wonderlijk mooi dat ze nog zelfs in het ziekenhuis de zin in het leven behield.
Van harte gefeliciteerd met zo’n moeder en met haar verjaardag.
Lieve lezers,
Heel veel mensen hebben gereageerd op de ‘Brief aan mijn moeder’. Onder het blog en via Facebook.
Op haar verjaardag heb ik de brief en een groot aantal reacties voorgelezen. Ze zal het weer vergeten zijn, maar wij koesteren dit bijzondere moment. Het maakte de verjaardag van mijn moeder extra speciaal.
Dankjewel voor al jullie reacties.
Haar oudste kiend
Volgens mij ben jij een iezig lieve zoon. En opa, zo te zien. Je moet je wel heel veilig ingebed voelen tussen de generaties.Volgend jaar weer een brief? Aan de pannenkoeken zal het niet liggen!
Een beetje laat, mijn reactie, maar wat een jaar hebben jullie, je moeder en haar familie, achter de rug. En wat fijn dat je haar verjaardag weer hebt kunnen vieren, Ben! Dat je deze mijlpalen koestert, staat vast. Hopelijk mag je de volgende ook met haar vieren.