Prikkelhoest

Op de camping hoest iemand onophoudelijk. Zo'n droge prikkelhoest die zichzelf in stand houdt. De volgende ochtend zie ik bij de caravan tegenover ons een klein tentje. De rits is nog dicht. Zou daar een ziek kind in liggen?

Verder lezen "Prikkelhoest"

Zwemles

‘Kijk, luister, zet je af tegen de wand en laat je in het water glijden, dan drijf je tot hier. Hier kun je nog steeds staan.’ De vrouw klapwiekt paniekerig met haar armen op het water. Haar hoofd duikt zo nu en dan als een dobber onder. Ze hapt water, hapt lucht. Ze heeft het moeilijk.

Verder lezen "Zwemles"

Rite de passage

Het is 2010. Plotseling ben ik voor een kwart ‘boventallig’. Een eufemisme voor ontslag. Wat? Ik? Ik heb troost nodig, een oplossing en een duw om verder te gaan. Een psycholoog noemt dit de ‘rite de passage’. Het wordt de opmaat naar Ben Tekstschrijver.

Verder lezen "Rite de passage"

Bucketlist

Na een uitwaaiwandeling op het strand van Terschelling-West zijg ik met Elly neer bij onze favoriete strandtent, in de zachte bedding van een loungebank. De zon, een Brandaan uit de tap, het moment mag eeuwig duren.

Verder lezen "Bucketlist"

Afscheid nemen als je dementie hebt

Verhuis op een moment dat je dementerende moeder nog nieuwe vriendschappen aan kan gaan. Dat is het advies van casemanager en huisarts. Dat gebeurt. Gerrie van Duinkerken – bijnaam Zus – en mijn moeder worden op het zorgerf dikke maatjes. Maar wat als je vriendin dan overlijdt? Of je broer? Maakt dementie het afscheid anders?

Verder lezen "Afscheid nemen als je dementie hebt"

Kruispunt

Over elk kruispunt zou columnist en schrijver Martin Bril een ‘stukkie’ willen schrijven. Over elk kruispunt? Ook over de kruising Anjerlaan/Zonnebloemlaan in Hoevelaken, vlakbij mijn huis? Hier gebeurt nooit wat. Ik neem de proef op de som en ga met pen en papier bij dit kruispunt op een stoeltje zitten.

Verder lezen "Kruispunt"

Navelknagertje

We bestellen dekbedovertrekken bij KoopjeDeal. Ze zijn niet meer leverbaar, het geld wordt teruggestort. Keurig. Maar: een week later krijgen we bericht dat de dekbedovertrekken onderweg zijn. Een vergissing van de bank in uw voordeel, u ontvangt 55 euro. Pik in, ’t is winter. Maar dan begint het navelknagertje zich te roeren.

Verder lezen "Navelknagertje"

Dikke-ik op dieet

Soms kon zijn moeder hem ineens bij de arm pakken, een passerende dame aanwijzen en zeggen: ‘Anton, kijk toch eens, wat is dát een kéúéúéúrige vrouw.' Voor haar waren het ‘mevrouwen’, daar keek ze tegenop. Geen eigenschap waar je nu de handen nog voor op elkaar krijgt.

Verder lezen "Dikke-ik op dieet"

Kapje op, kapje af

Ik ben een nieuwsjunk, soms meer dan me lief is. Soms zou ik me minder druk willen maken om zaken waar ik toch geen invloed op heb. Onderwerpen als Brexit, corona, Trump en de Amerikaanse verkiezingen zogen me dagelijks naar mijn krant, nieuwsuitzendingen en praattafels.

Verder lezen "Kapje op, kapje af"

Laantje van Hilhorst

‘Heb je ‘t al gehoord, Ben wordt dominee,' zeggen de mannen om een tafel vol bier in de voetbalkantine. Een kantineklant is ter ore gekomen dat ik in de kerk waar ik regelmatig kom, het ‘Verhaal uit de Zaal’ ga doen. Een variant op de ‘Preek van de Leek’. Op 9 februari 2020 vertel ik mijn verhaal.

Verder lezen "Laantje van Hilhorst"

Zoeken naar zin

‘Mensen zijn op zoek naar zin,' zegt de Belgische psychiater Dirk de Wachter. ‘Sinds de jaren ‘60 hebben we ons losgemaakt uit religieuze en andere dogmatische structuren. We lieten ons door niemand meer vertellen hoe we moesten leven. Nu weten we het niet meer.’

Verder lezen "Zoeken naar zin"

Winnaar door vertelperspectief en metafoor

Het enige geluid dat ik hoor is het getik van de klok. Zo nu en dan springt er een vogeltje uit tevoorschijn, dat een paar keer hard roept. Gelukkig hoef ik daar niets meer mee. Zo begint Lisette van Gorp haar inzending voor de columnwedstrijd van Discura over eenzaamheid. Uit 300 inzendingen kiezen we als jury haar als winnaar. Verder lezen "Winnaar door vertelperspectief en metafoor"

Schrijven is verleiden

Klik. De volle lippen ontspannen, de mond valt lichtjes open, ze gooit haar hoofd iets achterover, kijkt broeierig onder haar oogleden door. Klik. Ze sluit de ogen, tuit haar lippen tegen mijn pen. Klik. Schrijven is verleiden. Professioneel model Joy Draiki brengt dit in beeld. Ik leg het vast met mijn smartphone.

Verder lezen "Schrijven is verleiden"

Privacy op de po

Ik zag een documentaire over de gezondheidszorg in China. Een dokter liet een patiënt op de röntgenfoto zien waar de tumor precies zat. De deur stond open. Een uitpuilende wachtkamer luisterde mee. Toen ik in de jaren '80 in de zorg ging werken, was privacy ook niet veel meer dan een gordijn om je bed.

Verder lezen "Privacy op de po"

Jasje jatten van David Bowie

In zijn bundel Het oog van de naald schrijft A.L. Snijders dat hij in 2010 in de Kleine Komedie een presentatie bijwoont van Elly de Waard, dichteres en popjournalist. In 1974 jat ze een jasje van David Bowie. Een wraakactie. Een verhaal geboren in het hoofd van de schrijver, denkt Snijders – tot een dame het podium oploopt met het jasje om haar schouders.

Verder lezen "Jasje jatten van David Bowie"

Zeeschapen fotograferen met mijn smartphone

Tekst en beeld hebben een innige relatie. Ze vullen elkaar aan, versterken elkaar. Om mijn teksten van goed beeld te kunnen voorzien, volgde ik cursussen om beter te fotograferen en filmen met mijn smartphone. Sindsdien kunnen argeloze voorbijgangers me op mijn buik op het waddenstrand voor zeldzame zeeschapen zien liggen.

Verder lezen "Zeeschapen fotograferen met mijn smartphone"

Reflectie met U2 en The Who

Als ik hardloop, luister ik graag naar muziek. Dit keer geeft de shuffle-functie van mijn iPhone me twee nummers met hetzelfde thema: The Who met The Seeker en U2 met I Still Haven’t Found What I’m Looking For. Twee zoekers. De een denkt dat hij het nooit zal vinden, de ander heeft de hoop nog niet opgegeven. Rock en reflectie raken elkaar.

Verder lezen "Reflectie met U2 en The Who"

Slechte slogans (maar stiekem best grappig)

Iedere paal gaat erin, zegt heibedrijf Steenman uit Oosterblokker. De slagzin staat in ‘Ik verf tot ik sterf’, een boekje vol ‘slechte slogans’. Ik ben een enorme aanhanger van Bolletje staat ook in het boekje. Slecht? Op de snelweg blijf ik juist vanwege de woordspeling soms wat langer achter de Bolletje-vrachtwagen rijden.

Verder lezen "Slechte slogans (maar stiekem best grappig)"

Ons brein telt niet

Mijn vakantiehotel in Portugal is ingesteld op mensen met triskaidekafobie. Triskai wat? Triskaidekafobie. Op mensen die bang zijn voor het getal 13. In de lift kun je naar etage 0, dan 00, dan door naar 12. In de Trump Tower start de nummering van de etages bij 10. De eigenaar pocht met een gebouw van 68 etages. Tien teveel. We laten ons voor de gek houden. Ons brein telt niet.

Verder lezen "Ons brein telt niet"

Effe wachten

‘Daar gaat nummer 33. Die man was ná mij. Hoe kan dat?’
Het is druk in de campingsnackbar. Vakantiekrachten lopen zich het frituurvet uit de naad. Wachttijden lopen op. Een vrouw op badslippers tikt met haar rechterwijsvinger op de balie, kromt haar tenen, zucht...

Verder lezen "Effe wachten"

Oldskool storytelling: Piggelmee, Piet Pelle en Flipje Tiel

Het huwelijk van Piggelmee scheert langs de afgrond. Zijn vrouw ontpopt zich als een rupsje-nooit-genoeg. Gelukkig weet het ‘Toovervischje’ waar het écht om gaat in het leven: Van Nelle koffie. Ik kom dit staaltje vooroorlogse ‘storytelling’ tegen als mijn moeder verhuist naar het verpleeghuis en ik met mijn zussen het ouderlijk huis leegruim.

Verder lezen "Oldskool storytelling: Piggelmee, Piet Pelle en Flipje Tiel"

Ben Bowie

Vroeger werd ik Ben Bowie genoemd. Niet zo gek. Ten tijde van de Serious Moonlight Tour flaneerde ik met geblondeerde haren, wijde bandplooibroek en puntschoenen door het dorp. Bowie: een held voor meer dan één dag.

Verder lezen "Ben Bowie"

Housje, boompje, feestje

Guido mag als DJ Le Graphe van 23:00 tot 2:00 uur een tuinfeest in zijn geboortedorp afsluiten. Alles is top geregeld: zwembad, grote tuin en puike geluidsinstallatie. De buren zijn ingelicht. Guido heeft een aantal ‘gruwelijke platen’ klaarstaan en staat te popelen om die er ‘strak op te leggen’. Het komt er niet van.
Verder lezen "Housje, boompje, feestje"

Zwarte kip gesignaleerd bij Leeuweriklaan

Roep niet ‘boef’ bij elke scooter, betoogt Christiaan Weijts in een column in het NRC. Hij is bij zijn schoonzus in een ‘Gelders biblebeltdorpje’. Uit betrouwbare bron weet ik dat het hier om Hoevelaken gaat. Zij krijgt een alarmerend bericht op haar telefoon: Man op scooter, (op het oog) een dealer, houdt zich verdacht op bij de speeltuin.’

Verder lezen "Zwarte kip gesignaleerd bij Leeuweriklaan"