Een potje zeuren is zo nu en dan best lekker. Maar als het glas lang halfleeg blijft, ontstaat chagrijn. Hoe komen we een beetje gezellig de winter door? Wij organiseerden met onze vrienden een filmavond, muziekavond en etentje. Crisisbestendig en coronaproof.
Klagen zit in onze volksaard. En hou me te goede, als je treurt om een geliefde die je verloren hebt aan corona, heb je alle reden tot klagen. Over dit soort klagen heb ik het nu niet. Ik heb het over het klagen dat Bart Flos in zijn anti-klaagboek ‘zeuren en zaniken’ noemt.
Geen kroeg, geen concert, geen feest. Geen gezellige borrels met familie en vrienden. Dat is volkomen ruk, maar het feit ligt er. Volgens mij hebben we een drietal opties. Je trekt je niks aan van de regels, bijvoorbeeld onder het mom van ‘ze pakken me mijn vrijheid af’ of ‘God bepaalt wel of ik ziek word’. Je bent dan willens en wetens een mogelijk doorgeefluik van een gevaarlijk virus. Of je gaat eenzaam thuis zitten Netflixen totdat de virusbui over is. Of je besluit bij te dragen aan het terugdringen van het virus en volgt alle regels, maar kijkt tegelijkertijd met een creatief oog naar wat mogelijk is om er toch iets leuks van te maken. Wij kozen voor dat laatste.
Filmavondjes
Onze vriendengroep – we noemen ons de Big 5 – bestaat uit vijf stellen. We organiseren regelmatig een filmavond. Bij toerbeurt kiest een van ons een film uit. We starten allemaal tegelijk Netflix en bespreken de film na via Zoom. Soms word ik verrast door een film die ik zelf niet zou hebben uitgekozen. De nabespreking verloopt soms zo geanimeerd dat we middenin een betoog ineens naar een leeg scherm kijken omdat de gratis Zoomtijd om is. Zo hebben we samen al The reading, Roma en The trial of the Chigaco 7 bekeken. Stuk voor stuk topavondjes.
Muziekavond
Al jaren organiseren we met enkele muziekvrienden muziekavonden. We kiezen een thema en zoeken daar onze favoriete nummers bij. Op de avond zelf draaien we om de beurt onze nummers, gelardeerd met wijn, bier, nootjes en goede gesprekken.
Nu moest het anders. Ons thema was dit keer ‘overleden artiesten tussen 2015 en 2020’. Een van ons zette onze lijstjes met YouTube-filmpjes en Spotify-links in een pdf en stuurde die rond. Ik maakte een openingsfilmpje. Op de avond zelf lichtte ieder tussen elke ronde via Zoom zijn keuze toe. Ik zag prachtige muziek langskomen van David Bowie, Prince en Leonard Cohen, maar ook van onbekendere grootheden als Gordon Downie (zanger The Tragically Hip), Andy Fraser (bassist The Free) en Justin Townes Earle (zoon van Steve Earle). Om 01:00 uur was de gezamenlijke conclusie: topavondje.
Ik kreeg als keukenkrakkemik de functie van koerier. Voor aanvang bracht ik bij ieder het eten rond. Via een ‘Zoom-keuvel’ hoorden we hoe de culinaire creatie tot stand was gekomen.
Etentje
Als Big 5 organiseren we regelmatig etentjes waarbij de mannen koken en de dames op afroep kunnen aanschuiven. Het menu spraken we ook dit keer minutieus door. De een verzorgde het voorgerecht (zalm, appel, rode biet), de ander het hoofdgerecht (vegetarische paddenstoelen-lasagne van Ottolenghi), de derde het nagerecht (kaneelparfait). Ik kreeg als keukenkrakkemik de functie van koerier. Voor aanvang bracht ik bij ieder het eten rond. Voor elke gang vertelde de kok via een ‘Zoom-keuvel’ hoe zijn culinaire creatie tot stand was gekomen. We sloten af met koffie, bonbons en Tia Maria. En ook hier was de conclusie: heerlijke avond.
In de beperking toont zich de meester. Het zijn maar drie voorbeelden, je kunt ook online gaan pubquizzen, Wordfeuten of Scribbl-en (een soort Pictionary online). Zo zorgen wij ervoor dat het chagrijn geen kans krijgt en we verbonden blijven. Dit wordt mooi geïllustreerd door de woorden waarmee ons Big 5-etentje – ook via Zoom – door een van ons werd geopend:
Verbonden met elkaar
door in te ‘zoomen’
door te luisteren naar elkaars verhalen
door wel en wee te delen
door te genieten van ieders talenten
door samen te eten
ook op afstand
Ben Tekstschrijver
Corona laat zich ook deze winter nog gelden. Hoe komen we de winter veilig maar ook een beetje gezellig door? Heb jij voorbeelden? Adviezen? Tips? Deel ze hieronder.
Bijna 1000 lezers gingen je voor.
Ben Tekstschrijver blogt ook op Zorgkaart Nederland, Mijnkwaliteitvanleven.nl, Taalvoutjes (Paus op non actief I Pferdreiten), Schrijven Online, D!scura, Nijkerk Nieuws en Aanlegplaats: thuishaven voor blogs vol literair talent en ook op Aanlegplaats: Ben de Graaf, het interview en De vangst van Ben de Graaf.
Wat fantastisch creatief. Waren meer mensen maar zo.
Maar toch zie je nu ook in ons dorp, hoe creatief de ondernemers zijn.
En dat gunnen we elkaar toch?
Heel mooie feestdagen gewenst en laten we hopen op een gezond 2021!
Met een beetje creativiteit en ‘goeie zin’ komen we een heel eind. Al wordt die creativiteit ook nog wel eens gebruikt om door de mazen van het net te glippen of om de grenzen op te zoeken van wat kan en mag…
In die zin koppel in creativiteit graag aan coronaproof.
Wat een geweldig idee, jullie online filmclub. En wat heerlijk om te lezen.
Fijne feestdagen, voor jou en de “jouwen”.
Zo’n filmavond is simpel te organiseren en werkt echt heel leuk. Morgen ben ik zelf de gelukkige die een film uit mag kiezen. Ik kies voor Marriage story, met Adam Driver en Scarlett Johansson. Prachtige film.
Zeuren, ontevreden en ongehoorzaam zijn: Nederlanders kunnen het als de besten. Als de meester zegt dat het schoolplein heel onveilig is en we voorlopig even in de klas zullen moeten blijven, probeert 15% van de leerlingen toch stiekem via de ramen van het lokaal te ontsnappen om zich vervolgens met hun paspoorten op een afgeladen Schiphol te melden. “Naar Curaçao, want daar zijn nog ‘maar’ zes besmettingen”, was het antwoord van een van hen, toen naar de reden van zijn toch wel vreemde en onverantwoordelijke gedrag werd gevraagd.
Behulpzaam en creatief zijn: Nederlanders kunnen het als de besten. Alle lof voor het zorgpersoneel; het kan niet vaak genoeg gezegd. Heel veel mensen hebben geen idee wat er momenteel in de zorg omgaat. Nogmaals hulde, ook voor politie, BOA’s en alle anderen. En wat creativiteit betreft: als laatste misschien nog een tip: ook wij hebben met de hele familie (in heel wat buitenlanden) via Zoom een quiz gespeeld. Elke, of om de zondagmiddag maakt een tweetal mensen (man/vrouw, broer/zus, maakt niet uit) tien of twintig vragen. De rest probeert (tussen alle familienieuwtjes door) de juiste antwoorden te vinden. Vaak leerzame vragen over al die andere landen waar ook corona heerst en waar mensen dezelfde problemen hebben als wij hier. Wat dat betreft zijn we allemaal weer even gelijk. Aan het eind van de quiz geen winnaars, geen prijzen, geen eeuwige roem, maar wel weer even een uurtje intens contact wat we in deze tijd zo erg moeten missen. Lachen, huilen, leren. Doen!
Goeie tip Ad. We gooien de online pubquiz in de strijd om de coronawinter door te komen. Ik wens je een gezond 2021 met heel veel uurtjes ‘intens contact’. In de hoop dat dit ook snel weer fysiek kan. Dan zijn we allemaal winnaars…
Dankjewel voor de vrolijke noot! Ik word er blij van en dankbaar!!
De beste wensen voor een goed schrijfjaar 2021
Hoe mooi is het als je naar mogelijkheden kunt kijken en de onmogelijkheden dan minder erg worden.
Fijne dagen met mooie mogelijkheden en creatieve oplossingen om blij van te worden.
Genieten van wat wél kan en niet zeuren en zaniken over wat níet kan. De keuze dus: blij blijven of je ziek zaniken. Dat is inderdaad de kernboodschap van mijn verhaal.
Dank voor je reactie.
Wij wensen jullie ook fijne dagen en veel gezondheid voor 2021. Met jouw positieve instelling komt dat vast wel goed.
‘Denk positief. Als je in een vijver bent gevallen, tast dan in je zakken of er vis in zit’, las ik ergens. Het is een uitspraak van Darrel Royal, Amerikaans fooballspeler en coach. We zijn in de coronavijver gevallen. Dus nu op zoek naar de vis in onze zakken…
Prima Ben, hoe meer creativiteit hoe beter. Dit zijn mijns inziens ook tijden ter overdenking. Wat kunnen wij hiervan leren? Op vele vlakken is het een zeer instabiele situatie (niet alleen een virus), het balletje kan alle kanten op rollen. Ik denk niet dat dit onder het hoofdstuk klagen valt, maar eerder onder het hoofdstuk bewustwording. Al moet ik toegeven dat het lastig is overzicht te houden.
Ik ben erg benieuwd waar deze ‘bewustwording’ dan uiteindelijk toe leidt. Ik ben bang dat we ieder ons weegs gaan als we allemaal gevaccineerd zijn en elkaar weer massaal op festivals en voetbalstadions tegen kunnen komen. Ik hoop dat we nader tot elkaar zijn gekomen, dat er meer onderling begrip is, dat we ons meer bekommeren om zaken die er écht toe doen. Maar ik zie nu ook veel polarisatie, verwijdering, verharding. Ik ben er niet gerust op…
Wat leuk en inventief, wat jullie als vriendenkring doen, Ben.
Samen met een paar vrienden en vriendinnen hebben we afgesproken deze winter een drietal boeken te lezen. Een biografie, een roman en een thriller. We zijn begonnen met de thriller. Halverwege gaan we speculeren over wie het gedaan heeft. De biografie gaat over Hilary Clinton en de roman hebben we nog niet uitgezocht. Na afloop schrijven we recensies die we elkaar toesturen en via Zoom met elkaar bespreken. Al naargelang ons snaaigedrag mogen we tijdens die sessie onbeschaamd snoepen. Dat worden dus chocolaatjes en doritos wat mij betreft.
Ben benieuwd. Ik ben niet van het klagen maar soms zijn er van die dagen die met geen zeven paarden voort te trekken zijn!
Goede dagen, jij en de jouwen en tot in een hopelijk beter nieuw jaar
De vraag die bij mij naar boven komt na het lezen van jouw reactie: is de drijfveer van jullie vriendenclub de honger naar kennis, de nieuwsgierigheid om via boeken de wereld te ontdekken of is het snaaien en snoepen wat jullie drijft 😉.
Hoe dan ook: als het leidt tot meer lezen en tot verdieping van de vriendschap heeft het mijn sympathie. Die extra coronakilo’s nemen we dan voor lief.
Mooi herkenbaar blog Ben, het is zo fijn om een deel van de Big 5 te zijn. Ondanks dat we elkaar ‘live’ moeten missen, blijven we genieten van de zoom-momenten.
Ik kijk uit naar je film en ons online kerstdiner.
De waarde van de Big 5 is buiten kijf. Ook voor mij is deze vriendenclub heel belangrijk. Daarom is het ook belangrijk om niet in de eigen schulp te blijven zitten, maar om manieren te zoeken om coronaproof toch leuke dingen met elkaar te doen. Dus: lekker film kijken morgen en lekker eten overmorgen. Gelardeerd met virtuele gesprekken. Ik zie er ook naar uit.
Vandaag weer bijna 13.000 besmettingen. De lockdown is, hoe onaangenaam ook, een bittere noodzakelijkheid. Jouw blog maakt wel duidelijk, Ben, dat er via de digitale weg nog veel mogelijkheden zijn voor prettige contacten. Op velerlei gebied heerst in deze dagen een grenzeloze creativiteit en zo houden we elkaar op de been. Voor in de stille uurtjes heb ik ook een ‘escape’ gevonden. Ik herlees af en toe een ‘goodfeeling’ boek uit mijn grijze verleden. Noem het een romantische vlucht uit de rauwe realiteit. Zo vond ik onder in mijn boekenkast een werk van een Engelse schrijfster uit de 19e eeuw, Miss (Charlotte Mary) Yonge, getiteld ‘De erfgenaam van Redclyffe’. Dit antiquarische exemplaar kreeg ik als kind van mijn vader. Hij vertelde erbij dat dit werk een diepe indruk had gemaakt op Abraham Kuyper en dat het sterk van invloed was geweest op diens denken en werken. Als telg uit een echt gereformeerd nest was mijn vader een groot bewonderaar van Abraham de Geweldige. Als knaap van een jaar of veertien waagde ik me aan de lectuur van wat mij een dodelijk saai boek leek. Echter het greep me vanaf de eerste zinnen bij de keel en ik las de 464 bladzijden bij wijze van spreken in een adem uit. Het is wat mij betreft een schoolvoorbeeld van het sentimentalisme (Sturm und Drang) en ik heb al lezend dan ook menig traantje weggepinkt. Kortom, mijn tip voor de eenzaamheid is: keer eens vol nostalgie terug naar de tijd dat ‘die Welt noch heil war’. Niemand leest meer zo’n boek, maar ik knap er van op. Ik ben een romanticus en ik weet het.
Je zet me aan het nadenken. Als ik vol nostalgie terugdenk aan de boeken die ik las in mijn jonge jaren, en waar ik mogelijk weer een goed gevoel van zou kunnen krijgen, dan wordt het toch kiezen. Heel jong begon ik met W.G van der Hulst (met machtige titels als Het plekje dat niemand wist en Van Bob en Bep en Brammetje), gevolgd door Pietje Bel en Kameleon. Daarna werd het spannender met Arendsoog.
Daarna werd het serieuzer: het volledige werk van Godfried Bomans en – vooral – Simon Carmiggelt. Vooral deze helden hebben me gevormd als lezer.
Ik had nog een schrijver waar ik helemaal gek van was toen: Bob den Uyl.
Dat wordt ‘m. Ik ga weer eens een boek herlezen van Bob den Uyl.
Dankjewel Hans, voor dit inzicht.
Ach Ben, W.G. van der Hulst is mij met de paplepel ingegoten en die sfeer heeft mijn prilste jeugd voor een deel bepaald. Ik denk er met groot genoegen aan terug. Nu heb ik weer Mark Twain gevonden: ‘Tom Sawyer’ en ‘Huckleberry Finn’. Onvergetelijke jongensboekavonturen. Misschien kinderachtig maar ik smul ervan.
Verbonden blijven in deze tijd is extra fijn! Gelukkig hebben we alle middelen daarvoor en staat de techniek voor niets. Met familie en muziek-, film- en kookvrienden komen we digiitaal ook deze winter vast gezellig door. Maar soms slaat ook de online moeheid toe. Sinds maart zijn wij aan het wandelen geslagen, van een blokje om in het begin tot nu ruim een uur per dag. Heerlijk en ik zou het niet meer willen missen, lekker live bijpraten terwijl je in beweging blijft en van de natuur geniet.
Ik wens jou en je dierbaren fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2021 toe!
Goeie oplossing, een uur per dag wandelen. Ik weet dat jullie in de pre-coronatijd vaak concerten bezochten. Voor jullie zou het initiatief van Tim Knol in het voorjaar een mooie oplossing zijn geweest. Tim Knol is ook een liefhebber van wandelen. Hij verzorgde groepswandelingen in de natuur en combineerde dat met kleine akoestische optredens. Alles geheel volgens de coronaregels. Ook Tim vond een creatieve manier om de beperkingen van de corona te bestrijden.
Ben je brengt heel wat ideeën aan om de winter met de beperkingen van de corona door te komen.
We gaan er wat mee doen.
Bedankt voor al die blogs die je heb verstuurd dit jaar, ik heb er van genoten.
Ben, Elly en familie jullie ook fijne feestdagen, en alvast een goede jaarwisseling.
Dankjewel Jan.
Jij en iedereen die je lief is, fijne feestdagen, gezellige wintermaanden en vooral een gezond 2021. Dank dat je vaste lezer bent van mijn blogs.
Je vraag naar adviezen/tips, kan ik niet negeren Ben. De reacties zijn tot nu toe braaf. Daarom nu tijd voor iets stouts. Ik wil oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid voor wat betreft het volgen van de Corona-regels. Stel de veiligheid van je gasten en huisgenoten centraal.
Eindeloos handen wassen en 1,5 meter afstand houden van de visite onder de kerstboom: het is niet genoeg. Ventileer ook op de goede manier en hou niet alleen je keel vochtig, maar doe dit ook met de lucht in je huis. Mijn advies is dus om ook zelf na te blijven denken en niet alleen maar de overheidsrichtlijnen te volgen. Mocht je twijfelen: Google een uurtje.
Het komt mij voor dat je niet zozeer burgerlijk ongehoorzaam bent, maar oproept tot meedenken en verantwoordelijkheid nemen. Waarbij je tot de conclusie komt dat de regels van de overheid niet afdoende zijn. Er moet nog wat bij: je binnenruimte goed ventileren.
Ik denk ook dat dit onderwerp in de communicatie van de overheid onderbelicht is.
Doen we met het kerstdiner onze extra dikke kersttrui wel aan…
Ik verbaas me over deze blog. Het idee van een leuke filmavond organiseren op deze manier is op zich niets mis mee. Maar klaarblijkelijk is de moderne mens al zover afgezakt dat hij zich zelf niet meer kan vermaken.
Ach ja, de mens is een sociaal wezen. Je kunt in je eentje tennissen door een bal tegen een muur te slaan, het is toch leuker als je met een ander menselijk wezen tennist. Met vier mensen dubbelen is nog leuker, vind ik.
Met een paar vrienden naar de film vind ik leuker dan alleen in de bioscoop zitten. Vooral omdat je dan onder een borrel met elkaar de film nog even na kunt bespreken.
Dat is lastig in coronatijd. Maar zoomen biedt dan de oplossing.
Maar je hebt gelijk, als je jezelf in je eentje prima kunt vermaken heb je minder moeite om de coronatijd door te komen dan wanneer je dat niet kunt.
Ach Ben, Ik ben blij dat ik dat ik hier in Noordwest-Europa woon en realiseer mij al jaren dat ik leef in Gouden Eeuw 2.0. Ik woon niet in een tweekamerflatje met 2 kleine met nu geen schoolgaande kinderen. Ik werk niet thuis aan de eetkamertafel. Ik woon in een sociaal betrokken buurt, met overvolle essentiële winkels om de hoek en gezondheidszorg binnen handbereik. Heb een vast inkomen en koop elke week minstens een boek om thuisbezorgd te krijgen. Wandel paar keer in de week met mijn leasehondje genaamd Koekje. Ontmoet onderweg soms leuke en interessante mensen.
Ik vermaak mij met-, en erger mij aan alle gekke mensen> Ben verbijsterd over de draaikonterige politiek. Ik bewonder de veerkracht en motivatie van mensen in de gezondheidszorg waarvan ik hoop dat ik hun zorgen niet nodig zal hebben.
En binnenkort ga ik aan de slag met de “bootcamp 2021″ – 400 kg mest kruien en onderspitten in “Mijn Hemel” in Naarden waarvan je een foto op jouw nachtkastje hebt staan met mijn porem erop. (Yeah …start van het tuinwerk 2021.)
Ik kijk uit naar de post-c19-periode want het is wel wat eentonig maar wacht geduldig de dingen af.
Ik klaag niet (erg) hoewel ik alle reden heb gezien het tumultueuze jaar 2020.
Ik heb andere dingen aan mijn hoofd. Ik tel mijn zegeningen!
Een gezegend nieuwjaar Ben en jouw familie.
Een boek per week thuisbezorgd, 400 kilogram mest in je eigen ‘Hemel’ en leuke mensen tegenkomen tijdens je wandelingen met ‘Koekje’…
Dit wordt voor jou een jaar met de nodige ‘zegeningen’. Zeker als we ook corona eronder krijgen.
Ik wens je alle goeds voor 2021.